Review | Circe
Circe
In het huis van Helios, god van de zon, wordt een dochter geboren. Circe is een vreemd kind en wordt verstoten door haar familie. Ze zoekt gezelschap bij de gewone stervelingen en ontdekt een kracht die verboden is voor goden: hekserij. Wanneer de liefde Circe ertoe aanzet een duistere spreuk uit te spreken, verbant een woedende Zeus haar naar een afgelegen eiland. Er is gevaar voor een eenzame vrouw in deze wereld, en om te beschermen wat haar dierbaar is moet Circe beslissen of ze thuishoort bij de goden waaruit ze is geboren, of bij de stervelingen van wie ze is gaan houden.
“But in a solitary life, there are rare moments when another soul dips near yours, as stars once a year brush the earth. Such a constellation was he to me.” ― Madeline Miller, Circe
Madeline Mille staat bekend om haar hervertellingen, en in dit boek kiest ze voor Circe, de nimf en heks uit Homerus’ Odyssee. Circe groeit op aan het meedogenloze hof van haar vader Helios, de god van de zon. Als kind is ze vreemd en voor haar ouders weinig belovend, totdat ze door het beoefenen van hekserij wordt verbannen naar het eiland Aeaea. Op dit eiland omarmt en ontwikkelt ze langzaam haar gave en de macht die daarbij hoort.
Gedurende haar ballingschap bezoeken goden en stervelingen haar eiland. Het is de ontwikkeling van Circe’s personage en haar fascinatie voor stervelingen die voor de lezer een interessante puzzel vormen en leiden tot een onverwacht spannend einde. Het is knap hoe personages uit de Griekse mythologie nieuw leven worden ingeblazen en relevant worden gemaakt in de 21ste eeuw. Dit prachtig geschreven boek betovert de lezer vanaf de eerste pagina en laat je niet meer los—precies zoals Circe’s spreuken.
Happy Reading!