Review | Het onzichtbare leven van Addie LaRue
Het onzichtbare leven van Addie LaRue
Frankrijk, 1714. Als Adeline LaRue wordt uitgehuwelijkt, smeekt ze om meer tijd en een leven in vrijheid. Haar wens gaat in vervulling, maar tegen een vreselijke prijs. Addie zal eeuwig leven, en is gedoemd te worden vergeten door iedereen die ze ontmoet. Zelfs haar ouders vergeten hun dochter op slag en jagen haar hun huis uit.
Ontheemd en alleen begint Addie aan een betoverend avontuur dat eeuwen en continenten omspant. Van de achttiende-eeuwse salons van Parijs tot de straten van het moderne New York: Addie leert overal overleven. Maar terwijl haar tijdgenoten de geschiedenisboeken in gaan, blijft Addie onopgemerkt bestaan. Dag na dag, jaar na jaar.
Tot ze op een dag een boekhandel binnenstapt en iemand haar voor het eerst in driehonderd jaar herkent…
“Books, she has found, are a way to live a thousand lives- or to find strength in a very long one.” ― V.E. Schwab, Het onzichtbare leven van Addie LaRue
Als jonge vrouw sluit Addie LaRue een deal met Luc, de duivelse god van de nacht. Ze wordt onsterfelijk, maar met een hoge prijs: mensen zullen haar niet herinneren en ze kan haar naam niet uitspreken tegen anderen. Zo begint het buitengewone leven van Addie LaRue dat zich afspeelt over eeuwen en continenten. Na honderden jaar geleefd te hebben in de schaduw ontdekt Addie iets nieuws: een man genaamd Henry én iemand die zich haar herinnert.
Vanuit het perspectief van Addie en Henry ontdekken we hun levens en vooral of de spelregels van haar vloek te veranderen zijn. Het bijzondere van dit boek is dat Addie LaRue echt voor je blijft aanvoelen, ondanks dat ze driehonderd jaar oud is, en elke keer breekt je hart een beetje als iemand haar vergeet. ‘Het onzichtbare leven van Addie LaRue’ is een intrigerende mix van fictie en fantasy en een herinnering aan hoe belangrijk het voor ons is om een afdruk in de wereld achter te laten.
Happy Reading!